میدونی - رمز ارز Crypto Currency

کریپتوکارنسی یا رمزارز به ارزی گفته می شود که به صورت دیجیتال یا مجازی بوده و از رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش ها استفاده می کند. این ارزها مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند، در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش ها و صدور واحدهای پولی جدید استفاده می کنند.
کریپتوکارنسی یک سیستم پرداخت دیجیتال است که برای تایید تراکنش ها به بانک ها متکی نیست. یک سیستم همتا به همتا (peer-to-peer) است که می تواند هر کسی را در هر جایی قادر به دریافت و پرداخت کند. به جای اینکه پول فیزیکی جابجا شود و در دنیای واقعی رد و بدل شود، پرداخت‌های رمزنگاری صرفاً به‌عنوان ورودی‌های دیجیتالی به یک پایگاه داده آنلاین که تراکنش‌ها را توصیف می‌کند ارسال می شود. هنگامی که وجوه رمزارز را انتقال می دهید، تراکنش ها در یک کیف پول دیجیتال ذخیره می شوند.
دلیل نام گذاری کریپتوکارنسی این است که از رمزگذاری برای تأیید تراکنش ها استفاده می کند. به این معنا که یک کد پیشرفته در ذخیره و انتقال داده‌های ارز بین کیف پول‌ها استفاده می شود. هدف از رمزگذاری ایجاد امنیت و ایمنی است. اولین رمزارز بیت کوین بود که در سال 2009 ایجاد شد و تا به امروز شناخته شده ترین آنها باقی مانده است.

رمزارز چگونه کار می کند؟
رمزارزها روی یک بستر توزیع شده عمومی به نام بلاک چین اجرا می شوند و شامل ثبت تراکنش های به روز نزد دارندگان ارز است. واحدهای ارز از طریق فرآیندی بنام ماینینگ (mining) ایجاد می‌شوند و با استفاده از رایانه و حل مسائل پیچیده ریاضی سکه تولید می‌کند. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند، سپس آنها را با استفاده از کیف پول رمزنگاری شده نگهداری و خرج نمایند.
اگر صاحب رمزارز هستید، مالک هیچ چیز ملموسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است که به شما امکان می دهد رکورد یا واحد ارزی را بدون دخالت شخص ثالث بطور مطمئن از شخصی به شخص دیگر منتقل کنید.
اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور هستند و انتظار می رود در آینده کاربردهای بیشتری داشته باشند. معاملاتی از جمله اوراق قرضه، سهام و سایر دارایی های مالی را می توان در نهایت با استفاده از این فناوری انجام داد.

نمونه های رمزارزهای
تعداد زیادی رمزارز وجود دارد که برخی از شناخته شده ترین آنها عبارتند از:
بیت کوین (Bitcoin):
بیت کوین که در سال 2009 ایجاد شد، اولین ارز رمزنگاری شده بود و هنوز هم رایج ترین آنها ست. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو توسعه داده شد. البته تصور کلی این است که این، نام مستعار یک فرد یا گروهی است که هویت دقیق آنها ناشناخته است.
اتریوم (Ethereum):
اتریوم که در سال 2015 توسعه یافت، یک پلتفرم بلاک چین با رمزارز خاص خود به نام اتر (ETH) یا اتریوم است. پس از بیت کوین محبوب ترین رمزارز است.
لایت کوین (Litecoin):
این ارز شبیه بیت کوین است، اما با سرعت بیشتری جهت توسعه نوآوری‌های جدید برای پرداخت و تراکنش‌ حرکت کرده است.
ریپل (Ripple):
ریپل یک بستر توزیع شده است که در سال 2012 ایجاد شد. ریپل می تواند برای ردیابی انواع مختلف تراکنش ها، نه فقط رمزارزها، استفاده شود. شرکت پشتیبان آن با بانک ها و موسسات مالی مختلف همکاری می نماید.
رمزارزهای غیر بیت کوینی بطورکلی با عنوان altcoins شناخته می شوند تا آنها را از ارزهای اصلی متمایز نمایند.

چگونه رمزارز بخریم
معمولاً سه مرحله برای اینکار وجود دارد که عبارتند از:
مرحله 1: انتخاب یک پلت فرم
اولین قدم این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم استفاده کنید. به طور کلی، می توانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی اختصاصی رمزارز یکی را انتخاب کنید:
• کارگزاران سنتی. اینها کارگزاران آنلاینی هستند که راه هایی را برای خرید و فروش رمزارزها و همچنین سایر دارایی ها مالی مانند سهام، اوراق قرضه و ... ارائه می دهند. این پلتفرم‌ها معمولاً هزینه‌های معاملاتی کمتری دارند اما ویژگی‌های رمزنگاری کمتری دارند.
• صرافی‌های رمزارز. صرافی‌های رمزارز زیادی برای انتخاب وجود دارند که هر کدام رمزارز، کیف پول و حساب متفاوتی ارائه می‌دهند.
هنگام مقایسه پلتفرم‌های مختلف، رمزارز پیشنهادی، هزینه دریافتی، ویژگی‌های امنیتی، نخوه ذخیره‌سازی و برداشت، و هزینه آموزشی را در نظر بگیرید.
مرحله 2: تامین مالی حساب خود
هنگامی که پلتفرم خود را انتخاب کردید، گام بعدی این است که حساب خود را تامین کنید تا بتوانید تجارت را شروع کنید. اکثر صرافی‌های رمزنگاری به کاربران اجازه می‌دهند تا با استفاده از ارزهای فیات (ارزهای صادر شده توسط دولت) مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس یا یورو با استفاده از کارت‌های نقدی یا اعتباری رمزارز خریداری کنند – اگرچه این میزان بر اساس پلتفرم متفاوت است.
فاکتور مهمی که باید در نظر گرفت هزینه هاست که شامل کارمزد تراکنش ها و هزینه های اضافی می شود. کارمزدها بسته به روش پرداخت و پلت فرم متفاوت هستند، که در ابتدا باید تحقیق کرد.
مرحله 3: ثبت سفارش
شما می توانید از طریق وب سایت یا نرم افزار موبایل کارگزار یا صرافی خود سفارش دهید. اگر قصد خرید رمزارز دارید، می‌توانید با انتخاب «خرید»، انتخاب نوع سفارش، وارد کردن مقدار ارزی که می‌خواهید بخرید و تأیید سفارش، این کار را انجام دهید. همین روند در مورد سفارشات "فروش" نیز اعمال می شود.
راه های دیگری نیز برای سرمایه گذاری در رمزارز وجود دارد. این خدمات شامل خدمات پرداخت مانند PayPal و Cash App است که به کاربران امکان خرید، فروش یا نگهداری رمزارز را می دهد. علاوه بر این،ابزارهای سرمایه گذاری زیر وجود دارند:
• تراست بیت کوین: می توانید سهام تراست بیت کوین را با یک حساب کارگزاری معمولی خریداری کنید که به سرمایه گذاران خرده فروشی از طریق بازار سهام رمزارز عرضه می نماید.
• صندوق های سرمایه گذاری بیت کوین: صندوق های سرمایه گذاری بیت کوین مختلف برای انتخاب وجود دارند.
• سهام بلاک چین: شما همچنین می توانید به طور غیرمستقیم از طریق شرکت های بلاک چین که در فناوری تراکنش های رمزنگاری تخصص دارند، روی رمزارز سرمایه گذاری کنید. از طرف دیگر، می توانید سهام شرکت هایی را که از فناوری بلاک چین استفاده می کنند، خریداری کنید.

نحوه ذخیره ارز دیجیتال
هنگامی که رمزارز خریداری کردید، باید آن را با خیال راحت نگهداری کنید تا از هک یا سرقت محافظت کنید. معمولاً ارزهای رمزنگاری شده در کیف پول‌های رمزنگاری شده ذخیره می‌شوند که دستگاه‌های فیزیکی یا نرم‌افزار آنلاینی هستند که برای ذخیره کلیدهای خصوصی رمزارزهای شما به صورت امن استفاده می‌شوند. برخی از صرافی‌ها خدمات کیف پول ارائه می‌کنند و ذخیره‌سازی مستقیم از طریق پلتفرم را برای شما آسان می‌کنند. با این حال، همه صرافی ها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول برای شما ارائه نمی دهند.
ارائه دهندگان کیف پول مختلفی برای انتخاب وجود دارد و اصطلاح "کیف پول داغ" و "کیف پول سرد" استفاده می شود:
• ذخیره سازی کیف پول داغ: «کیف پول های داغ» به ذخیره سازی رمزنگاری اشاره دارد که از نرم افزار آنلاین برای محافظت از کلیدهای خصوصی دارایی های شما استفاده می کند.
• ذخیره سازی کیف پول سرد: برخلاف کیف پول های داغ، کیف پول های سرد (که به عنوان کیف پول سخت افزاری نیز شناخته می شوند) برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی شما به دستگاه های الکترونیکی آفلاین متکی هستند.

با رمزارز چه چیزی می توانید بخرید؟
زمانی که بیت کوین برای اولین بار راه اندازی گردید در نظر گرفته شده بود که رسانه ای برای تراکنش های روزانه باشد و خرید همه چیز از یک فنجان قهوه گرفته تا کامپیوتر یا حتی اقلام بزرگ مانند املاک و مستغلات را ممکن سازد اما این کاملا محقق نشد و در حالی که تعداد مؤسسات پذیرنده رمزارز در حال افزایش است، تراکنش های بزرگ بسیار نادر هستند. با این وجود، خرید انواع محصولات متنوع از وب سایت های تجارت الکترونیک با استفاده از رمزارز امکان پذیر است.

چرا رمزارزها مهم هستند؟
به عنوان پلتفرم‌های غیرمتمرکز، ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاک چین به افراد اجازه می‌دهند تراکنش‌های مالی همتا به همتا (peer to peer) داشته باشند که نیازی به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک، مقام پولی، دادگاه یا قاضی ندارند و پتانسیل ایجاد تغییر در نظم مالی موجود و دموکراتیک کردن امور مالی را دارند. فضای رمزارزها در دهه گذشته با نوآوری های جدید و سرمایه بازار بیش از 948 میلیارد دلار به طور تصاعدی رشد کرده است.

بلاک چین
جذابیت و کارایی بیت کوین و سایر رمزارزها، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، بلاک چین در اصل مجموعه ای از بلوک های متصل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش هاست که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه تایید می شود. هر بلوک جدید ایجاد شده باید توسط هر گره تأیید شود، و جعل تاریخچه تراکنش ها تقریباً غیرممکن است. کارشناسان می گویند که فناوری بلاک چین می تواند به چندین صنعت مانند زنجیره تامین و فرآیندهایی مانند رای گیری آنلاین و امور مالی جمعی کمک کند.

آیا رمزارزها قانونی هستند؟
ارزهای فیات قدرت خود را به عنوان ابزار معامله از دولت یا مقامات پولی می گیرند. به عنوان مثال، هر اسکناس دلار توسط دولت فدرال پشتیبانی می شود.
اما رمزارزها توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی شوند. بنابراین، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه های قضایی مختلف مالی در سراسر جهان دشوار است. وضعیت قانونی ارزهای رمزپایه پیامدهایی برای استفاده از آنها در معاملات روزانه دارد. در ژوئن 2019، گروه ویژه اقدام مالی (FATF) توصیه کرد که نقل و انتقالات ارزهای رمزنگاری شده باید مشمول الزامات قانونی باشد.
از دسامبر 2021، السالوادور تنها کشوری در جهان بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی برای تراکنش های پولی مجاز کرد. در سایر نقاط جهان، مقررات رمزارزها بسته به حوزه قضایی متفاوت است.
قانون خدمات پرداخت ژاپن بیت کوین را به عنوان دارایی قانونی تعریف می کند. 6 صرافی رمزارز فعال در این کشور ملزم به جمع آوری اطلاعات در مورد مشتری و جزئیات مربوطه هستند. چین مبادلات رمز ارز و استخراج آنها را در مرزهای خود ممنوع کرده است. گزارش شده است که هند در حال تدوین چارچوبی برای رمزارز است.
رمزارزها در اتحادیه اروپا قانونی هستند. مشتقات و سایر محصولاتی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کنند باید به عنوان "ابزار مالی" واجد شرایط باشند. در ژوئن 2021، کمیسیون اروپا مقررات بازارهای دارایی رمزنگاری شده (MiCA) را منتشر کرد که ضمانت هایی برای مقررات تعیین می‌کند و قوانینی را برای شرکت‌ها یا فروشندگانی که با استفاده از رمزارز خدمات مالی ارائه می‌کنند، وضع می‌کند. در ایالات متحده، بزرگترین و پیچیده‌ترین بازار مالی جهان، معاملات بیت کوین در بورس کالای شیکاگو در دسترس است.

مزایا و معایب رمزارزها
رمزارزها با هدف ایجاد تحول در زیرساخت های مالی معرفی شدند. با این حال، مانند هر تحولی، ملاحظاتی نیز وجود دارد. در حال حاضر در مرحله توسعه رمز ارزها هستیم و تفاوت زیادی بین یک سیستم ایده آل غیرمتمرکز در تئوری با اجرای عملی رمزارزها وجود دارد.
برخی از مزایا و معایب رمزارزها به شرح زیر است.

مزایا
• رمزارزها الگوی جدید و غیرمتمرکز پولی هستند. در این سیستم، واسطه‌های متمرکز مانند بانک‌ها و مؤسسات پولی برای اعتمادسازی بین دو طرف ضروری نیستند. بنابراین، سیستمی با ارزهای رمزنگاری مشکلاتی نظیر ورشکستگی بانک ها را ندارد.
• رمزارزها انتقال مستقیم وجوه بین دو طرف را آسان تر می کنند، بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک. چنین انتقال‌های غیرمتمرکزی با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌های دیگر تضمین می‌شوند.
• از آنجایی که رمزارزها از واسطه های ثالث استفاده نمی کنند، انتقال آنها بین دو طرف معامله در مقایسه با انتقال پول استاندارد سریعتر است. وام های فوری در امور مالی نمونه خوبی از این گونه نقل و انتقالات غیرمتمرکز است. این وام ها بدون وثیقه پردازش می شوند و می توانند در عرض چند ثانیه اجرا شوند و در معاملات مورد استفاده قرار گیرند.
• سرمایه گذاری در رمزارزها می تواند سودآور باشد. ارزش بازار رمزارزها در دهه گذشته به شدت افزایش یافته است و در مقطعی به حدود 2 تریلیون دلار رسیده است. تا ماه مه 2022، بیت کوین در بازار رمزارز بیش از 550 میلیارد دلار ارزش داشت.معایب
• اگرچه رمزارزها ادعا می کنند که یک نوع تراکنش ناشناس هستند، اما در واقع آنها نام مستعار دارند. آنها یک دنباله دیجیتالی به جا می گذارند که آژانس هایی مانند اداره تحقیقات فدرال (FBI) می توانند آن را رمزگشایی کنند. این امر امکان ردیابی تراکنش های مالی شهروندان عادی را برای دولت ها یا مقامات فدرال فراهم می کند.
• رمزارزها به ابزاری محبوب در بین مجرمان برای فعالیت های شرورانه مانند پولشویی و خریدهای غیرقانونی تبدیل شده اند. رمزارزها همچنین مورد علاقه هکرهایی هستند که از آنها برای فعالیت های باج افزار استفاده می کنند.
• در تئوری، رمزارزها غیرمتمرکز هستند و ارزش آنها بین افراد بسیاری در یک بلاک چین توزیع می‌شود اما در واقعیت، مالکیت بسیار متمرکز است. به عنوان مثال، یک مطالعه در دانشگاه MIT نشان داد که تنها 11000 سرمایه گذار تقریباً 45 درصد از ارزش فزاینده بیت کوین را در اختیار دارند.
• یکی از جاذبه های رمزارزها این است که هر کسی می‌تواند آن‌ها را با استفاده از رایانه‌ای متصل به اینترنت استخراج کند. با این حال، استخراج رمزارزها به انرژی قابل توجهی نیاز دارد، گاهی اوقات به اندازه انرژی مصرفی کل کشورها. هزینه های گران انرژی و غیرقابل پیش بینی بودن نتیجه، باعث شده استخراج آنها در میان شرکت های بزرگ با درآمد میلیاردی، متمرکز شود. بر اساس یک مطالعه در دانشگاه MIT، 10٪ از ماینرها 90٪ ظرفیت استخراج را تشکیل می دهند.
• گرچه بلاک چین های رمزارز از امنیت بالایی برخوردار هستند، اما دیگر منابع رمزنگاری مانند صرافی ها و کیف پول ها را می توان هک کرد. بسیاری از صرافی‌ها و کیف‌پول‌های رمزارز در طول سال‌ها هک شده‌اند که گاهی اوقات منجر به سرقت میلیون‌ها دلار "سکه" می‌شود.
• رمزارزهای معامله شده در بازارهای عمومی دارای نوسانات قیمتی زیادی هستند. بیت کوین افزایش سریع و سقوط ارزش خود را تجربه کرده است، طوری که در دسامبر 2017 به 17738 دلار رسید و در ماه های بعد به 7575 دلار کاهش یافت.